روزانه 40 تن زباله شهرستان آستارا در پناهگاه حیات وحش "لوندویل" تخلیه می شود که تداوم این روند حیات پناهگاه حیات وحش را با مشکل مواجه می کند.

پناهگاه حیات وحش لوندویل با مساحتی افزون بر هزار و 74 هکتار طی مصوبه شماره 63 مورخ 21 مرداد ماه سال 1354 شورای عالی محیط زیست به مجموعه مناطق تحت مدیریت این سازمان در آمده است.

لوندویل یکی از شهرهای استان گیلان در شمال ایران است که با جمعیت هشت هزار و ۵۱۷ نفری بر اساس نتایج سرشماری ۱۳۸۵ در بخش لوندویل شهرستان آستارا قرار دارد.

پناهگاه حیات وحش لوندویل نیز در استان گیلان و در حد فاصل بین بخش لوندویل و بخش مرکزی شهرستان آستارا واقع شده است که از جنوب به شهر لوندویل و از شمال به شهر آستارا و از شرق به دریای خزر و از غرب به جاده آستارا - لوندویل می رسد.

این منطقه نمونه منحصر به فرد از باقیمانده جنگلهای جلگه‌ای هیرکانی است و 1.3 مساحت منطقه از برکه، آب بندان و تالابهای مشجر تشکیل شده است. از گونه‌ های مهم گیاهی این منطقه می توان نی، لویی، انار وحشی، توسکای قشلاقی، ازگیل، لرگ، لیلکی و تمشک را نام برد.

شناسایی 125 گونه جانوری در پناهگاه حیات وحش لوندویل آستارا

این پناهگاه شامل زیستگاه های متنوع آبی و خشکی برای جانوران است و تاکنون بیش از 125 گونه جانوری در منطقه شناسایی شده است که مهمترین آنها از روباه معمولی، گراز، سمورآبی، سیاه کاکل، پری شاه رخ و درن فک، قوی فریاد کش، انواع اردک، حواصیل، گیلانشاه خالدار و درنا هستند.

وجود مستثنیات و تغییر کاربری اراضی، تعارضات به اراضی حاشیه تالاب، چرای دام، شکار و صید غیر مجاز، تاسیسات جهانگردی، برداشت صدف و زباله از مهمترین عوامل تهدید کننده این پناهگاه هستند که در این میان آسیب رسانی تخلیه و دفن غیر بهداشتی زباله بسیار جدی است که رفع آن باید مورد توجه قرار گیرد.

بنابراین به اعتقاد کارشناسان، تلمبار و دفن غیربهداشتی زباله ها در پناهگاه حیات وحش لوندویل، آثار زیانباری مانند آلودگی آبهـای زیرزمینـی، آلودگی آبهای سطحـی، تخریب زیستگاه، انتقال بیماریها به حیات وحش و تغییر گونه های غالب حیات وحش در منطقه دفن زباله و اطراف آن را درپی دارد.

کارشناسان معتقدند از یک تن زباله که در محیط جنـگلی دفـن می شود چیزی حدود 400 تا 600 لیتر شیرابه سمی و یک و سه دهم مترمکعب گاز متـان تولید می شود که بسیار برای محیط زیست خطرناک بوده و گاز متان خطرناکترین گاز در بحث گرمایش زمین است.

رئیس اداره محیط زیست شهرستان آستارا در این باره از تخلیه روزانه 40 تن زباله شهرستان آستارا در پناهگاه حیات وحش لوندویل خبر داد و گفت: اجرای طرح تفکیک زباله از مبداء می تواند سبب کاهش 50 درصدی انباشت زباله در این منطقه شود.

حرکت شیرابه به سمت دریا فاجعه زیست محیطی را رقم می زند

ساسان اکبری پور افزود: حوزه ریزش زباله از 10 هکتار مورد توافق به حدود 13 هکتار رسیده است و شیرابه زباله با حرکت به سمت دریا یک فاجعه زیست محیطی را رقم می زند.

وی ادامه داد: در سالهای گذشته علاوه بر زباله شهر 40 هزار نفری آستارا، زباله روستاهای شهرستان آستارا نیز با سرانه حدود دو کیلوگرم در روز به این محدوده نادر طبیعی ریخته می شود.

رئیس محیط زیست آستارا اظهار داشت: تاکنون تلاشهای مکرر مسئولان شهرستان آستارا برای یافتن مکان مناسب بی نتیجه مانده است.

زیست دو گونه نادر جانوری در پناهگاه حیات وحش لوندویل

وی یادآور شد: پناهگاه حیات وحش لوندویل با بیش از هزار هکتار در جنوب شهر آستارا قرار دارد و بخشی از آن نیز به محل نگهداری گونه های در معرض انقراض مانند گوزن زرد و مارال ایرانی اختصاص دارد.

شهردار آستارا نیز در این باره گفت: بافت جغرافیایی و محدودیتهای زمین در آستارا باعث شده است که هیچ نقطه دیگری در این شهرستان برای دفن مناسب زباله بجز محل مورد توافق با محیط زیست وجود نداشته باشد.

علی کوهی افزود: تمام تلاشها برای یافتن زمین مناسب دفن زباله در شهرستان آستارا با وجود هماهنگی و تاکید مسئولان بی نتیجه مانده است و پیوستگی روستاها و مراکز جمعیتی عملا هرگونه مدیریت مناسب را در این باره غیرممکن می کند.

وی افزود: سابقه تخلیه باله در مکان کنونی به دوره پیش از واگذاری اراضی پناهگاه به سازمان حفاظت محیط زیست برمی گردد و شهرداری با وجود اعتقاد عمیق به حفظ و ترمیم محیط زیست چاره ای جز ادامه روند کنونی ندارد.

شهردار آستارا گفت: یکی از این تلاشها به شناسایی و آماده سازی یک زمین سه هکتاری در منطقه کشفی آستارا مربوط می شود که در این مکان نیز به دلیل تصرف اراضی توسط اشخاص و کثرت ساخت و ساز امکان ادامه کار بوجود نیامد.

انباشت زباله در منطقه لوندویل با راه اندازی کارخانه کمپوست متوقف می شود

وی بیان داشت: هم اکنون با آغاز اجرای طرح کمپوست زباله در منطقه جوکندان تالش در فاصله 50 کیلومتر آستارا که به عنوان مرکز بازیافت زباله غرب گیلان تعریف شده است، باید شرایط کنونی را ادامه دارد و با اجرایی شدن این طرح زباله در منطقه پناهگاه حیات وحش متوقف خواهد شد.

کوهی گفت: در حال حاضر بیش از 40 تن زباله شهری و روستایی از شهرهای آستارا و لوندویل و روستاهای شهرستان توسط شهرداریها و دهیاریها جمع آوری و به محل دفن زباله که در 10 کیلومتری شهر آستارا قرار دارد حمل و دفن می شود.

وی خاطرنشان کرد: با توجه به بالا بودن آبهای سطحی نوار ساحلی، کلیه شهرهای شمالی ایران از گرگان تا آستارا دچار این مشکل هستند به جهت رهایی از این معضل بزرگ در منطقه تالش محل مناسبی به مساحت 10 هکتار کارخانه کمپوست مکان یابی و حدود سه هزار و 600 متر مربع سوله نصب شده و در مرحله انتخاب نوع سیستم هستند.

شهردار آستارا در پاسخ به سئوالی مبنی براینکه چرا طرح تفکیک زباله از مبداء تا راه اندازی کارخانه کمپوست تالش اجرا نمی شود تا میزان آلودگی محیط کاهش یابد، افزود: تفکیک زباله از مبداء کار بسیار مشکل و سختی است زیرا نیاز به فرهنگ سازی گسترده دارد و هزینه زیادی را به شهرداری تحمیل می کند.

وی ادامه داد: این طرح در چند نقطه شهر آستارا بصورت آزمایشی به اجرا درآمد ولی متاسفانه نتیجه قابل قبولی حاصل نشد به همین دلیل تا ساخت کارخانه کمپوست تالش همچنان ریزش زباله در منطقه حیات وحش لوندویل ادامه خواهد داشت.

شهردار تالش نیز در ادامه با اشاره به کارخانه کمپوست در دست ساخت تالش، گفت: این پروژه در زمینی به وسعت 10 هکتار به ظرفیت 200 تن زباله در روز در حال ساخت است.

هوشنگ عباسقلی زاده با بیان اینکه برای تجهیز کارخانه کمپوست تالش از مدرن ترین تکنولوژیها استفاده خواهد شد، افزود: در صورت اجرای پروژه احداث کارخانه کمپوست زباله، مشکل شهرهای چون لوندویل، آستارا، حویق، چوبر، تالش، اسالم، پره سر، رضوانشهر، ماسال و شاندرمن و دیگر شهرهای همجوار برطرف خواهد شد.

وی اظهار داشت: احداث کارخانه های کمپوست برای تبدیل زباله به کود آلی قسمتی از عملیات مدیریت پسماند است و اقدام مهم بعدی، طرح تفکیک زباله از مبدا است به نحوی که زباله در محل تولید به زباله های تر و خشک تفکیک شود.

شهردار تالش یادآور شد: تفکیک زباله از مبدا باعث بازیافت مطلوبتر خواهد بود و در کنار رعایت بهداشت و سلامت جامعه، چرخه اقتصادی را نیز به دنبال خواهد داشت.

سه میلیون هکتار پناهگاه حیات وحش در ایران وجود دارد

پناهگاه حیات وحش محدوده ای از زیستگاه های طبیعی و نمونه با شرایط خاص اقلیمی بوده که برای حفظ گونه های جانوری تحت حفاظت قرار می گیرد یا به عبارتی به محدوده ای از منابع طبیعی کشور اعم از جنگل، مرتع، بیشه های طبیعی، اراضی جنگلی، دشت و کوهستان اطلاق می شود که دارای زیستگاه طبیعی نمونه و شرایط اقلیمی خاص برای جانوران وحشی بوده و به منظور حفظ و احیای این زیستگاه تحت حفاظت قرار می گیرد.

در ایران بیش از سه میلیون و 581 هزار و 422 هکتار پناهگاه حیات وحش وجود دارد که این پناهگاه در کیامکی، قمیشلو، کلاه قاضی، موته، خارکو، میاندشت، حیدری، شیراحمد، شادگان، پناهگاه حیات وحش دز، کرخه، انگوران، توران، خوش ییلاق، بختگان، روچون، مهرونیه، دره انجیر و نی باز، بیستون، امیر کلایه، لوندویل، سلکه، سرخانکل، میانکاله، دودانگه، دشت ناز، سمسکنده، فریدونکنار، جاسب، راسبند، شبدور، بورونیه و نایبندان طبس قرار دارند.

این مناطق به ترتیب در استانهای آذربایجان شرقی، اصفهان، بوشهر، خراسان، خوزستان، زنجان، سمنان، فارس، کرمان، یزد، کرمانشاه، گیلان، مازندران و مرکزی واقع شده اند.

به هرحال پناهگاه های حیات وحش یک گنجینه طبیعی منحصر به فردی هستند که باید با فرهنگ‌ سازی و ارائه راهکارهای موثر جلوی تخریب این مناطق به شکل اصولی گرفته شود این در حالیست که در این منطقه به رغم اهمیت بالا نه تنها حفاظت بدرستی صورت نمی گیرد بلکه دفن زباله که خود آثار زیانباری را برای طبیعت به دنبال دارد انجام می شود.